เหตุใดจึงมีการกำหนดลักษณะที่แตกต่างกันสำหรับคำต่อท้ายและคำนำหน้าในภาษาต่างๆ

นักวิจัยด้านภาษาศาสตร์ใช้งานวิจัยที่กว้างขวางเกี่ยวกับภาษาอังกฤษและภาษาตะวันตกอื่น ๆ เพื่อตั้งสมมติฐานกว้าง ๆ เกี่ยวกับแนวโน้มของภาษามนุษย์ รวมถึงความชอบที่เป็นสากลอย่างชัดเจนสำหรับคำต่อท้าย (เช่น น้อย, สามารถ, ment) มากกว่าคำนำหน้า (เช่น fore, anti, trans ). เนื่องจากนักวิทยาศาสตร์ด้านจิตวิทยาตระหนักถึงความเชื่อมโยงอันทรงพลังระหว่างภาษาและการรับรู้ ความรัก แนวโน้มที่คำต่อท้ายจะมีอิทธิพลเหนือภาษาของมนุษย์อาจสะท้อนถึงลักษณะที่เป็นสากลของวิธีที่เราคิดและประมวลผลโลกรอบตัวเรา อย่างไรก็ตาม งานวิจัยใหม่ที่ตีพิมพ์ในวารสารPsychological Scienceเปิดเผยว่า แม้ว่าประชากรจำนวนมากจะชอบคำต่อท้ายแบบเดียวกับที่ผู้พูดภาษาอังกฤษชอบ แต่คนอื่นๆ ไม่ชอบ รวมทั้งผู้พูดภาษาอัฟริกาบันตู Kîîtharaka การค้นพบที่ไม่คาดคิดนี้ท้าทายความคิดที่ว่าภาษาตะวันตกก็เพียงพอแล้วเมื่อเรียนภาษาและเชื่อมโยงกับวิทยาศาสตร์ทางจิตวิทยา อเล็กซานเดอร์ มาร์ติน นักวิจัยด้านภาษาจากมหาวิทยาลัยเอดินบะระและผู้เขียนนำรายงานกล่าวว่า "สมมติฐานดั้งเดิมที่ว่ามนุษย์มักชอบคำต่อท้ายทำให้เกิดความรู้สึกที่เข้าใจง่าย อย่างน้อยก็สำหรับพวกเราที่พูดภาษาอังกฤษ" "เราแปลกใจมากที่เห็นว่าประชากรทั้งสอง (ผู้พูดภาษาอังกฤษและผู้พูดภาษากีธารกะ) แตกต่างกันอย่างชัดเจนในเรื่องนี้"