อดนอน

การศึกษาเกี่ยวกับสัตว์ฟันแทะแสดงให้เห็นว่าการตอบสนองต่อการบาดเจ็บของเส้นประสาทเนื่องจาก การอดนอน เฉียบพลันและจะปรับตัวได้ก่อนที่จะสูญเสียการนอนหลับไป 3 ชั่วโมงต่อคืน และจะปรับตัวได้ไม่ดีและเกิดอะพอพโทซิสตามมา การศึกษาในหนูแสดงการตายของเซลล์ประสาท (ในhyppocampus , locus coeruleusและ medial PFC ) เกิดขึ้นหลังจากการอดนอนช่วง REM 2 วัน อย่างไรก็ตาม หนูไม่สามารถสร้างแบบจำลองผลกระทบในมนุษย์ได้ดีนัก เนื่องจากพวกมันนอนหลับหนึ่งในสามของระยะเวลาการนอนหลับ REM ของมนุษย์ และcaspase-3ซึ่งเป็นตัวการหลักของการตายของเซลล์อะพอพโทซิส ฆ่าจำนวนเซลล์ในมนุษย์มากกว่าหนูถึง 3 เท่า นอกจากนี้ ที่ไม่ได้นำมาพิจารณาในการศึกษาเกือบทั้งหมดก็คือ การอดนอนเฉียบพลันในช่วง REM ทำให้เกิดการตายของเซลล์ประสาทที่ยาวนาน (> 20 วัน) ในหนู และอัตราการตายแบบอะพอพโทซิสจะเพิ่มขึ้นในวันหลังจากสิ้นสุด ดังนั้นจำนวนของอะพอพโทซิสจึงมักถูกนับในหนูน้อยเกินไปเนื่องจากการทดลอง แทบจะวัดได้ในวันที่การอดนอนสิ้นสุดลง ด้วยเหตุผลเหล่านี้ ทั้งเวลาก่อนที่เซลล์จะเสื่อมสภาพและขอบเขตของความเสื่อมอาจถูกประเมินต่ำเกินไปในมนุษย์