ประเทศจีน

ตั้งแต่ปี 2558 ถึง 2564 ผลกระทบของความร้อนในฤดูหนาวในเมืองหลวงของจีนและอีก 27 เมืองพบว่าความเข้มข้นของฝุ่นละอองขนาดเล็ก (PM 2.5 ) จากกิจกรรมการทำความร้อนลดลง 41.3% เมื่อเทียบกับการลดลง 12.9% ในเมืองอื่นๆ ทางตอนเหนือของจีนที่ใช้ ระดับเชื้อเพลิงสะอาดต่ำกว่าเมือง '2+26' กลยุทธ์การทำความร้อนในฤดูหนาวแบบรวมศูนย์ของจีนเป็นหนึ่งในระบบการใช้พลังงานที่ใหญ่ที่สุดในโลก โดยเป็นการให้ความร้อนฟรีหรือให้เงินอุดหนุนจำนวนมากแก่ชาวเมือง โดยปกติจะเปิดระบบตั้งแต่กลางเดือนพฤศจิกายนถึงมีนาคม ในขณะที่ถ่านหินเป็นแหล่งพลังงานความร้อนหลักในภาคเหนือของจีน ซึ่งคิดเป็น 83% ของพื้นที่ทำความร้อนทั้งหมดในปี 2559 นโยบายใหม่ได้สนับสนุนการใช้เชื้อเพลิงที่สะอาดกว่า เช่น ก๊าซและไฟฟ้า ลดการพึ่งพาถ่านหินในเขตเมือง และพื้นที่ชนบทบนชีวมวล นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮมและมหาวิทยาลัยหนานไค ประเทศจีน เผยแพร่ผลการวิจัยของพวกเขาใน Environmental Science & Technology วันนี้ โดยสังเกตเห็นประโยชน์ที่ชัดเจนของคุณภาพอากาศจากนโยบายการทำความร้อนที่สะอาดที่เข้มงวดขึ้นในเมือง '2 + 26' ได้แก่ ปักกิ่งและเทียนจิน และอีก 26 เมือง ทั่วทั้งมณฑลเหอเป่ย์ ซานซี ซานตง และเหอหนาน ศาสตราจารย์ Zongbo Shi จากมหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮมที่สอดคล้องกันแสดงความคิดเห็นว่า: "การใช้แนวทางใหม่ที่รวมการเรียนรู้ของเครื่องเข้ากับการอนุมานเชิงสาเหตุ เราแสดงให้เห็นว่าความร้อนในภาคเหนือของจีนเป็นแหล่งกำเนิดมลพิษทางอากาศที่สำคัญ ทำให้ความเข้มข้นของ PM 2.5 ต่อปีเพิ่มขึ้น 8.9 µg m - อันดับ 3ในปี 2558 อย่างไรก็ตาม นโยบายการทำความร้อนแบบสะอาดทำให้ PM 2.5 ประจำปี ใน จีน แผ่นดินใหญ่ลดลงอย่างมากระหว่างปี 2558 ถึง 2564 พร้อมประโยชน์ด้านสาธารณสุขอย่างมาก "งานวิจัยของเราแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของนโยบายการทำความร้อนแบบสะอาดในฤดูหนาวของจีนในการลด PM 2.5โดยประสบความสำเร็จเป็นพิเศษสำหรับนโยบายการทำความร้อนแบบสะอาดที่เข้มงวดขึ้นในเมือง '2 + 26' ซึ่งนำไปสู่การลดผลกระทบของการปล่อยความร้อนจากซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO 2 ) ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นถึงประโยชน์ด้านคุณภาพอากาศที่ชัดเจนจากนโยบายการทำความร้อนแบบสะอาดที่เข้มงวดขึ้นในเมือง '2 + 26'" นอกจากการให้ความร้อนจากส่วนกลางแล้ว การเผาไหม้ชีวมวลมักถูกใช้เพื่อให้ความร้อนในพื้นที่ชนบท การเผาไหม้ถ่านหินและชีวมวลมักเกี่ยวข้องกับการเกิดหมอกควันรุนแรงในช่วงที่ร้อนขึ้นทางตอนเหนือของจีน ในปี พ.ศ. 2556 จีนได้แนะนำแผนปฏิบัติการป้องกันและควบคุมมลพิษทางอากาศ ซึ่งเร่งการใช้ความร้อนจากส่วนกลางและส่วนรวม ส่งเสริมให้เปลี่ยนมาใช้เชื้อเพลิงที่สะอาดกว่า ในปี 2560 รัฐบาลกลางของจีนได้ออกแผนการทำความร้อนในฤดูหนาวที่สะอาดสำหรับภาคเหนือของจีน ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อเพิ่มส่วนแบ่งของการทำความร้อนที่สะอาดในภูมิภาคเป็น 50% ภายในปี 2562 และ 70% ภายในปี 2564 เมื่อเทียบกับสถานการณ์พื้นฐานในปี 2559 นอกจากนี้ ส่วนแบ่งของการทำความร้อนที่สะอาดในเมือง '2 + 26' จะต้องเกิน 90% ในเขตเมือง ซึ่งจะถึง 100% ภายในปี 2564 ในปี 2561 มีการออกแผนปฏิบัติการ 3 ปีเพื่อต่อสู้กับมลพิษทางอากาศ แผนการทั้งหมดนี้นำไปสู่การปล่อยมลพิษทางอากาศจำนวนมากจากภาคที่อยู่อาศัย ศาสตราจารย์โรเบิร์ต เอลเลียต ผู้เขียนร่วมกล่าวว่า "นโยบายการทำความร้อนแบบสะอาดในภาคเหนือของจีนไม่เพียงแต่ลดมลพิษทางอากาศเท่านั้น แต่ยังลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกอีกด้วย ซึ่งมีส่วนช่วยในการผลักดันความเป็นกลางทางคาร์บอนของจีน อย่างไรก็ตาม เราพบว่าความร้อนยังคงเป็นแหล่งมลพิษทางอากาศที่สำคัญในภาคเหนือของจีน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของคลัสเตอร์ "2+26" การให้ความร้อนแบบลดคาร์บอนควรยังคงเป็นส่วนสำคัญของกลยุทธ์ความเป็นกลางทางคาร์บอนของจีนที่ไม่เพียงลดมลพิษทางอากาศเท่านั้นแต่ยังให้ประโยชน์ด้านสาธารณสุขอย่างมากด้วย"